به گزارش مشرق وطن امروز نوشت: مخملباف که در ماه‌هاي اخير به پاي ثابت تحليل‌هاي سياسي تلويزيون دولتي آمريکا تبديل شده، رهنورد را زني ناميده که «هنرمند، آگاه و شجاع است و سري سبز دارد و زباني سرخ و صليب سرنوشت ما و خودش را بر دوش مي‌کشد!» البته اين جايزه درحالي به وي تعلق گرفته که تعداد زيادي از کارشناسان سينما مخملباف را به دليل زير پا گذاشتن مسائل اخلاقي در فيلم غيراخلاقي «فرياد مورچه‌ها» و مطرح کردن عريان مسائل جنسي، بشدت مورد انتقاد قرار داده‌اند. فعالان سياسي معتقدند اين جايزه ارتباطي به فعاليت‌هاي سينمايي او ندارد و به خاطر نقش او در اپوزيسيون ايران به وي اهدا شده است. گفتني است اهداي جايزه به مخالفان جمهوري اسلامي‌ايران به منظور مطرح کردن اين افراد، يکي از روش‌هاي مرسوم در کشورهاي اروپايي و آمريکاست. گفتني است موسوي در مناظره با احمدي‌نژاد، رهنورد را يک قرآن‌پژوه باسابقه دانسته بود. اکنون اين سوال را بايد از او پرسيد که همسر قرآن‌پژوه وي حائز چه ويژگي‌هايي بوده که يک کارگردان منحرف، جايزه «سکس و فلسفه» را به وي تقديم مي‌کند؟! روايت مهاجري از گفت‌وگوي شاه سعودي و هاشمي
نويسنده وبلاگ لحظه به لحظه از سياست در پست جديد خود با اشاره به مستنداتي از کتاب «با هاشمي‌رفسنجاني تا خانه خدا» به قلم مسيح مهاجري مدير مسؤول روزنامه جمهوري اسلامي نوشت: طي سال گذشته اخبار متعددي درباره ارتباط‌هاي خانوادگي و معاشرت وسيع خانواده هاشمي‌رفسنجاني با خاندان آل‌سعود روي خروجي خبرگزاري‌ها و رسانه‌هاي کشور قرار گرفت. ب
ازخواني کتاب «با هاشمي‌رفسنجاني تاخانه خدا» به قلم «مسيح مهاجري» کمک شايان توجهي به تشريح و بررسي ابعاد مختلف ارتباطي آقاي هاشمي با خاندان سعودي مي‌کند. اين کتاب که به خاطرات و شرح سفر هاشمي‌رفسنجاني به عربستان سعودي و رايزني‌ها و ديدارهاي سياسي وي اختصاص دارد، سند درخور توجهي است در نمايش نوع ارتباط ويژه هاشمي با سعودي‌ها که قبلا نيز برخي از رسانه‌ها آن را به اشکال گوناگوني مورد توجه قرار داده بودند.
نويسنده در صفحات 30 و 31 کتاب تا خانه خدا به گزارشگري از ديدار ملک عبدالله با هاشمي‌رفسنجاني و همراهانش مي‌پردازد. اما آنچه حائز اهميت است اظهارات مداخله‌جويانه و غيرمودبانه شاه سعودي درباره عالي‌ترين مقام اجرايي کشور به هاشمي و واکنش منفعلانه وي در ارتباط با اينگونه سخن راندن درباره منتخب مردم است. مطابق آنچه مهاجري در کتابش نوشته است، ملک عبدالله اظهار علاقه‌مندي و نظر مي‌کند که دوست داشته است هاشمي به‌جاي احمدي‌نژاد رئيس‌جمهور شود، البته شايد تا اين قسمت از محتواي جلسه محلي براي توجه نداشته باشد زيرا بسياري از دشمنان نظام اسلامي و وابستگان به شبکه سلطه جهاني علاقه‌مند به راي آوردن احمدي‌نژاد نبودند اما آنچه حائز توجه است اظهارات تامل برانگيز ملک عبدالله و جواب‌هاي تامل برانگيزتر هاشمي در برابر او است. ملک عبدالله در اين ديدار پس از آنکه درباره حال و عملکرد احمدي‌نژاد جويا مي‌شود، هاشمي اظهار مي‌کند که هرکس رئيس‌جمهور شود بايد در چارچوب برنامه‌هاي 5 ساله و سند چشم‌انداز عمل کند و در واقع القا مي‌کند که اتفاق خاصي نيفتاده است و احمدي‌نژاد هم به بيان عاميانه نمي‌تواند کار منحصر به فرد و مستقل از سياستگذاري‌هايي که او درآنها دخالت موثر داشته، به انجام برساند. بخش ديگري از اظهارات جسورانه ملک عبدالله، مداخله‌جويي است به اين عبارت که چرا اجازه مي‌دهيد هر کسي بيايد و رئيس‌جمهور شود. هاشمي‌رفسنجاني به‌جاي برخورد قاطع براي بستن راه مداخله‌جويي اين شخص، مطابق آنچه در کتاب نوشته شده است به استدلال اينکه او که نمي‌تواند کار خاصي انجام دهد روي مي‌آورد.
حال چگونه است که پادشاه سعودي به خود اجازه طرح چنين موضوعي را آن‌هم با اين ادبيات در حضور هيات ايراني مي‌دهد، جاي توجه بسيار دارد اما سوالي که به ذهن متبادر مي‌شود اين است که آيا در همه ديدارها و اصولا در هر ديدار سياسي و ديپلماتيکي اينگونه ادبيات مرسوم است يا اينکه حکايت از يک رابطه عميق و وسيع غيرسياسي و عمدتا شخصي دارد که فرد خارجي به خود اجازه تعيين تکليف درباره تصميم‌سازي‌هاي کلان سياسي درايران را بدهد. آيا شايسته نبود آقاي هاشمي به‌عنوان يک شخصيت سياسي ايراني در سفري به‌اصطلاح ديپلماتيک موضعي روشن اتخاذ کند تا به شرح آنچه درکتاب نوشته شده است لااقل همراهان وي تحقير و استهزا نشوند. آنچنانکه مسيح مهاجري مي‌نويسد، پادشاه سعودي مثل يک لشکر شکست‌خورده با همراهان هاشمي رفتار کرد که مثلا فلاني تو هم هيچ کاره شدي و.... نکته ديگر قابل استفاده از اين کتاب براي تحليل رفتاري هاشمي و نحوه ارتباط وي با سعودي‌ها، عبارت‌هاي صفحه 55 است که درآن به تاثيرپذيري هاشمي از اظهارات خصوصي پادشاه عربستان در ديدار خصوصي و خانوادگي با وي در موضوع انرژي هسته‌اي‌ايران، ابراز شده است. مهاجري مي‌نويسد که هاشمي بعد از اين ديدار خصوصي نگران شده بود.
